آنچه از زندگی زنان در خانواده مافیا نمی‌دانید!
تاریخ انتشار: ۲۲ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۶۳۷۵۸
فرارو- مافیای "ندرانگتا" از قدرتمندترین سازمان‌های مافیایی جهان که مرکز آن در منطقه کالابریا در جنوب سرزمین اصلی ایتالیا واقع شده زمانی در مقایسه با مافیای سیسیلی معروف‌تر یک نمایش فرعی قلمداد می‌شد. اکنون، اما ندرانگتا بزرگترین سازمان تبهکار در اروپا محسوب می‌شود. پلیس اروپایی ماه گذشته بیش از ۱۳۰ عضو ندرانگتا در ایتالیا، آلمان، بلژیک، پرتغال و اسپانیا را در عملیاتی هماهنگ با اسم رمز "یورکا" بازداشت کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش فرارو به نقل از اسپکتیتر، ندرانگتا به طور سنتی در آدم ربایی تخصص داشته و در منطقه غیرقابل دسترس آسپرومونته که بر روی نقشه در نوک پای ایتالیا واقع شده برای قرن‌های متمادی دور از دسترس نیرو‌های نظم و قانون فعالیت می‌کند. دولت ایتالیا در دهه ۱۹۹۰ میلادی تصمیم گرفت یک کارخانه فولاد و یک بندر در کالابریا بسازد. کارخانه فولاد هرگز افتتاح نشد. با این وجود، بندر افتتاح شده توانست میزبان بزرگترین کشتی‌های کانتینری جهان باشد و ندرانگتا در آنجا فرصتی برای بهره برداری دید. اکنون سالانه دو میلیون کانتیتر از بندر "جیویا تائورو" عبور می‌کند و تخمین زده می‌شود که ۸۰ درصد کوکائین اروپا نیز از آنجا در حال نقل و انتقال است.
ندرانگتا همانند سایر سازمان‌های مافیایی به شدت محافظه کار است. آن سازمان مافیایی از دولت نفرت دارد و علاقمند به شرکت‌های خصوصی است و به نهاد خانواده و ساختار طایفه‌ای به شکلی چشمگیر احترام می‌گذارد. درون آن مافیا زمانی که مردی ثروتمند می‌شود و برای خود شهرتی دست و پا می‌کند همسرش در خانه می‌ماند و به مراقبت و تربیت فرزندان می‌پردازد. هم چنین، زن خانواده می‌تواند پول خرج کند و به کلیسا برود. اغلب تنها فرد مورد اعتماد فراتر از زنان خانواده کشیش روستا یا دهکده است.
زنان همدستان ساکت، اما ضروری مافیا هستند. مردان با پیوند‌های خویشاوندی متحد می‌شوند. در حرفه‌ای که به سختی می‌توان به کسی اعتماد کرد مرد مافیایی به خواهرزاده و برادر زنش اعتماد می‌کند. باجناق‌ها در تاریخ مافیا فراوان بوده‌اند. ارتباط بین مردان توسط زنان شکل می‌گیرد. این مادربزرگ‌ها، مادران و خاله‌ها هستند که قبیله را کنار هم نگه می‌دارند و مشخص می‌کنند که آیا یک جوان پسری خوب و قابل اعتماد است یا خیر. در عملیات اخیر پلیس شجره نامه‌ای از باند‌ها و طایفه‌های مختلف درون مافیای ندرانگتا را ترسیم کرد که نشان می‌داد کدام عضو با چه کسی مرتبط است.
یک پسر بچه درون مافیا ممکن است تا ده سالگی صرفا یک پیام رسان باشد و شاید در اوایل سنین نوجوانی متهم به تحویل مواد مخدر شود. او ظرف مدت چند سال قصد دارد نامی برای خود دست و پا کند. برای مثال، دون "سالواتوره کاپلو" را در نظر بگیرید که در سن ۱۴ سالگی به دلیل دزدیدن گردبند صلیب اسقف تراپانی و ربودن آن از دور گردن اسقف شهرت پیدا کرد. مجرمان جوانی مانند کاپلو تا سن ۱۶ سالگی در مسیر ازدواج قرار دارند و تقریبا همواره با دختری از خانواده‌ای قابل اعتماد که توسط مادر، مادربزرگ یا خاله توصیه و معرفی می‌شوند ازدواج می‌کنند. کاپلو که مسئول ارتکاب ۲۰۰ مورد قتل بود در سن ۳۱ سالگی از جایگاه خود سقوط کرد. او به حبس ابد محکوم شد، اما یک همسر و چهار فرزند از خود برجای گذاشت.
با این وجود، با چنین شرایط نامطمئنی چرا زنان حاضر به ازدواج با اعضای مافیا می‌شوند؟ در وهله نخست پول یک انگیزه اصلی است. در جنوب ایتالیا در سرزمینی که صد‌ها سال درگیر فقر شدید بوده جایی که آخرین قحطی در آنجا در اواخر دهه ۱۹۴۰ میلادی رخ داد جایی که بیکاری متداول است و خانواده‌ها با خاطره سپری کردن روزگار در یک اتاق مجردی و با فرزندانی که با پای برهنه راه می‌رفتند زندگی می‌کنند پول زیاد به معنای اطمینان بخش بودن آینده شماست.
ازدواج با یک مرد مافیایی به معنای داشتن یک شوهر بداخلاق است که از شما فرزند می‌خواهد. ایتالیا یکی از پایین‌ترین نرخ‌های زاد و ولد در جهان را دارد، اما مردان مافیایی به شدت مشتاق بچه‌دار شدن هستند. آنان می‌دانند که ممکن خیلی زود بمیرند یا به زندان بیفتند. این ایده که باید فرزندانی برای ارث بردن و حفظ نام خانوادگی داشته باشند برایشان اهمیت دارد. زنان ضامن تداوم شهرت خانواده در نسل بعدی هستند.
بدیهی است که زندگی با مردی که مسئول ارتکاب ۲۰۰ مورد قتل یا قاچاق مقدار انبوهی از کوکائین است دشوار می‌باشد. با این وجود، همسر یک مرد مافیایی صرفا باید آشپزی کند و هرگز حق ندارد سوال بیش از اندازه‌ای درباره کار شوهرش بپرسد. البته او می‌داند که این انتخاب شخصی‌اش بوده انتخاب این که نداند. این قدرتمندترین کاری است که زن یک خانواده مافیایی انجام می‌دهد: سکوت کردن.
اگر ۲۰۰ مرد را به قتل رسانده باشید ممکن است دشوار باشد که با خاطره آنان زندگی کنید در اینجا زن خانواده مافیایی بزرگترین وظیفه را ایفا می‌کند. از دید زن یک مرد مافیایی، او شوهری مراقب و یک پدر دلسوز برای فرزندان است. همسر یک مافیایی خواسته‌های او و عصبانیتش را تحمل می‌کند و او را یک مرد معمولی و دوست داشتنی می‌بیند. از دید آن زن، شوهر مافیایی اش یک هیولا نیست بلکه مردی است که او دوست اش دارد. همسر یک مافیایی بودن این امکان را برایشان فراهم می‌کند که خود را فریب دهند.
همسر یک مرد مافیایی هر یکشنبه به کلیسا می‌رود. آنان به زیارت می‌روند. با حرارت برای مرد خانواده مافیایی دعا می‌کنند. ممکن است همه چیز بد پیش برود. ممکن است مرد مافیایی به زندان افتاده یا در نهایت کشته شود که اکثرا نیز این گونه می‌شود با این وجود، در دراز مدت همه چیز خوب خواهد بود، زیرا خانواده نجات ابدی را تضمین خواهند کرد.
شاید شما باور نکنید، اما همسر یک مرد مافیایی این مسائل را باور می‌کند و برای همین دعا می‌کند. از نظر او خدا دعای زنان و کودکان را می‌شنود و همین برایش کافی است. او در کلیسا با یک کیف گوچی در دست همراه با فرزندانش که کنار او زانو زده اند برای شوهرش دعا می‌کند. این همان کاری است که زنان ایتالیایی برای قرن‌های متمادی انجام داده اند.
البته این شیوه همواره کارآمد نیست و آینده زندگی همسر یک مرد مافیایی را تضمین نمی‌کند. "سانتا پوگلیزی" دختر یک رئیس مافیا با مردی مافیایی که یک سال از خود بزرگتر بود ازدواج کرد در سن ۲۲ سالگی بیوه شد و در سال ۱۹۹۶ میلادی در حالی که بر سر مزار شوهر کشته شده خود بود به ضرب گلوله به قتل رسید. در گورستان همراه با او "سالواتوره بوتا" پسر دایی ۱۴ ساله نیز کشته شد و پسر دایی دیگر ۱۲ ساله از مهلکه گریخت. این رخدادی غیر عادی بود چرا که اکثر زنان مافیایی زندگی مسالمت آمیزی دارند و می‌توانند بدون آن که تحت تاثیر خشونت شوهران شان در تجارت مافیا قرار گیرند به زندگی ادامه دهند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت موبایل خانواده مافیا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۶۳۷۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واردات اتوبوس‌های برقی هم مافیایی شد؟ / شهرداری تهران؛ متهم ردیف اول!
آفتاب‌‌نیوز :
کلانشهر تهران بر اساس برآورد سال ۲۰۱۸ سازمان ملل، سی‌وچهارمین شهر پرجمعیت جهان شناخته می‌شود که همین امر، نیازمند برنامه‌ریزی دقیق شهرداری برای انجام امور شهری است. طی سال‌های اخیر، استفاده از اتوبوس‌های شهری (BRT) برای مردم این کلانشهر به یک معضل اساسی تبدیل شده است و ساعات پیک شلوغی باید در صف‌های طویل ایستگاه‌ها، چشم‌انتظار اتوبوس‌های فرسوده نشست.
کار به جایی رسیده که مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران، طی روز‌های اخیر در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «۱۱ هزار دستگاه اتوبوس برقی برای کلانشهر تهران تا افق سال ۱۴۰۴ نیاز است.» البته چمران در اولین جلسه امسال شورای شهر تهران پس از اعلام احداث مسجد در پارک قیطریه، از انعقاد قرارداد واردات دو هزار دستگاه اتوبوس برقی با یک شرکت چینی خبر داد که جزئیات این قرارداد تا حدودی نامشخص بود.
به دلیل مشکلات اقتصادی موجود طی سال‌های اخیر، سرمایه‌گذاری مورد نیاز در سیستم اتوبوس‌رانی تهران انجام نگرفته و همین امر باعث می‌شود به سرمایه‌ای عظیم و سرعت عمل بالا برای نوسازی این سیستم فرسوده نیاز باشد.
در چند ماه گذشته گله‌مندی شهرداری تهران و خودروسازان داخلی از یکدیگر بار‌ها به گوش رسیده است؛ از ادعای شهرداری مبنی بر بدقولی ایران‌خودرو دیزل در تحویل اتوبوس‌ها گرفته تا افشاگری علیمردان عظیمی، مدیرعامل ایران‌خودرو، در مورد پرداخت‌های شهرداری به این شرکت.
عظیمی در بهمن ۱۴۰۲ گفت: «۴۰ دستگاه اتوبوس برقی به شهرداری تهران تحویل داده شد و قرار بود ۲۰۰ میلیارد تومان به ایران‌خودرو پرداخت کنند که ریالی به صورت نقدی پرداخت نشد. شهرداری به جای پول، ملک به ایران‌خودرو داده که آن را هم فروخته‌اند. یعنی شهرداری فروش اموال غیر کرده و تخلف صورت گرفته که مدارک آن موجود است.»
مطالعه بیشتر: مهر تأیید وزارت کشور بر قانونی بودن ورود واگن‌های چینی
همین کش‌وقوس‌های میان یک نهاد دولتی و خودروساز دولتی باعث شد شهرداری بهانه لازم را برای انعقاد قرارداد با طرف چینی به دست آورد. قراردادی که بعد‌ها مشخص شد به جای عقد با یک خودروساز چینی، با شرکت ساختمان‌سازی بسته شده و یک ایراد اساسی دارد. اما سوال اصلی این است که دلیل عقد چنین قرارداد پرشتابی چه بود که شهرداری تهران حتی رغبتی به خرید مستقیم اتوبوس‌ها از خودروساز چینی نداشت؟
محمود خاقانی، تحلیلگر حوزه انرژی، در گفتگو با تجارت‌نیوز اعلام کرد: «شهردار تهران با انعقاد قرارداد ۲.۵ میلیارد یورویی با یک شرکت چینی که در حوزه ساختمان فعالیت می‌کند، اقدام به خرید اتوبوس کرده و وزارت صمت در شرایطی که کمبود برق و بنزین وجود دارد، از این طرح حمایت کرده و قرار است هزاران دستگاه اتومبیل دوگانه‌سوز برقی و بنزینی وارد کنند.»
او ادامه داد: «قرارگاه خاتم‌الانبیا با یک شرکت چینی که در کار تجارت نفت خام است بیش از سه میلیارد یورو قرارداد بسته تا فاز دو فرودگاه امام خمینی را بسازند. خرید اتوبوس برقی از شرکت ساختمانی با کیفیت نامعلوم منجر به هزینه میلیون‌ها یورو می‌شود که نتیجه آن مشخص نیست. شهردار در پارک‌ها مسجد می‌سازد تا توجه مردم از موضوع خرید اتوبوس‌ها به نگرانی بابت قطع درختان منتقل شود.»
اکنون پس از حاشیه‌های بسیار و واکنش‌هایی که این قرارداد برای شهرداری تهران به دنبال داشت، بنر‌های تبلیغاتی در جای‌جای شهر نصب شده است تا قرارداد دو میلیارد یورویی خرید اتوبوس از شرکت ساختمان‌سازی چینی را موجه نشان دهد. نمونه‌ای از این بنر را می‌توانید در تصویر زیر مشاهده کنید.
سوال اساسی دیگر این است که با توجه به عملکرد گذشته، که می‌توان گفت آماده‌سازی زیرساخت خودرو‌های برقی تهران در ۶ ماه آینده چندان ممکن نیست، آیا پای مافیای خودرو در میان بود که چنین قراردادی با مشکلات حقوقی و چنین باعجله بسته شد؟ برای پاسخ به این سوال‌ها باید منتظر عملکرد ۶ ماه آینده این نهاد‌های دولتی بود. هرچند در موارد مختلف گذشته، همچون واردات خودرو‌های سواری، بار‌ها عملکرد وزارت صمت زیر سوال رفته است.
منبع: تجارت نیوز
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد